De tragi-komedie ‘De Meeuw’ van Anton Tsjechov speelt zich af in een groot landhuis aan een meer, ergens op het Russische platteland. Het is een soap-achtig liefdesdrama en tegelijk een komedie over kleinburgerlijkheid, bekrompenheid en onvervuldheid. Een opstandige jongen, wanhopig op zoek naar erkenning van zijn moeder; een meisje betoverd door de roem van een zogenaamd indrukwekkend schrijver, een actrice die krampachtig vasthoudt aan het verleden, waar haar zoon zoekt naar het nu. De vele onvervulde verlangens – naar roem, naar liefde, naar… wat eigenlijk? – steken schril af tegen de desillusies, de saaie loomheid, verveling en bekrompenheid.
Mensen zijn net meeuwen. Het is aanpassen, vissen of sterven.